Het carnavalsgedruis ligt al even achter ons. Aswoensdag zijn we een andere fase ingegaan waarbij we stilstaan bij de betrekkelijkheid en vergankelijkheid van het leven. We ontvingen op Aswoensdag een kruisje op ons voorhoofd met de gezegende as van verbrande palmtakjes.

De palmtakjes verwijzen naar de intocht van Jezus in Jeruzalem waarbij Hij met palmtakken werd gehuldigd en Hij door de mensen luidkeels werd toegejuicht met een ‘Hosanna!’ Niet veel later verandert dit in de harde woorden: ‘Kruisig Hem!’ Het askruisje op ons voorhoofd ontvingen wij met de indringende woorden: ‘Gedenk dat je as bent en tot as zult wederkeren’ of ‘Bekeert u en geloof in het evangelie.’ Dit moment zet ons stil bij onze sterfelijkheid maar tegelijkertijd biedt het ons ook bezinning, inkeer en om-keren aan.

In de Griekse Bijbelvertaling wordt voor het woord ‘bekering’ een woord gebruikt dat letterlijk omdenken, omvorming betekent. Het verwijst naar een diepe bezinning en verandering van hart en geest. Een bewustwording van ons leven en onze relatie met God. Dit is geen oppervlakkige verandering maar een oproep tot een wezenlijke transformatie, een heroriëntatie op wat werkelijk van belang is.

Tijdens mijn theologiestudie had ik een docent die Bijbelwetenschappen doceerde. Hij hamerde er in alle colleges op: ‘de Israëlieten kwamen niet zómaar in het Beloofde Land. Zij moesten de ontberingen van de woestijn doorstaan om dat Beloofde Land te bereiken.’
Die beproevingen waren geen straf, maar een noodzakelijke voorbereiding op de nieuwe weg die zij moesten inslaan. Dit duurde niet voor niets veertig jaar (een symbolisch getal in de Bijbel.) Het was een periode van loutering, waarin het volk een bewustwording doormaakte en zich opnieuw richtte op Gods leiding. Wij als studenten hadden altijd schik wanneer die docent weer met zijn vaste riedel over de woestijn kwam. Wij wisten dat als wij maar ergens in onze antwoorden van een tentamen noemden dat de Israëlieten door de Rode Zee en de woestijn moesten, we gegarandeerd een goed cijfer scoorden.

De woestijn staat symbool voor afzondering. Jezus verbleef veertig dagen in de woestijn, waar Hij werd beproefd maar ook gesterkt in Zijn missie. Dit voorbeeld nodigt uit om in deze Veertigdagentijd ons bewust te worden van ons eigen leven. Waar ben ik in mijn geloof? Hoe kan ik mij meer openstellen voor Gods leiding? Welke gewoonten of patronen in mijn leven vragen om een om-vorming?

In onze parochie geven we op verschillende manieren invulling aan deze Veertigdagendagentijd. Zo vinden er sobere maaltijden plaats en vieren we een diaconaal weekend en houden we onze Vastenactie, waarbij we solidair zijn met hen die minder hebben en we zoveel mogelijk geld proberen in te zamelen. Heel mooi is dat de school IKC Sterrenwijzer uit Hazerswoude hier ook aan gaat meedoen en ook u kan meedoen aan dit project. Er is een QR-code en er zijn zakjes waarbij u ook uw bijdrage kan leveren. Dit jaar is onze focus op een project in Oudtshoorn in Zuid Afrika. Het St. Luigi Scrosoppi Sorgcentrum. Kinderen en jongeren van 4 tot en met 18 jaar (totaal zo’n 140 per dag) worden daar na school opgevangen door paters, zusters en vrijwilligers. Zij krijgen daar extra kansen om zich te ontwikkelen en worden daardoor sociaal vaardiger en krijgen dus meer kansen voor hun toekomst. Het geld dat wij ophalen is bedoeld voor de aanschaf van tablets en speeltoestellen. Dit soort acties helpen ons beseffen dat vasten niet alleen gaat over minder eten, maar vooral over het delen van onze overvloed met degenen die dat nodig hebben.

Om-vorming betekent niet alleen afzien, maar ook groeien in geloof en naastenliefde. Het is een tijd van stilte, waarin we onze zwakheden en tekortkomingen onder ogen zien. Een tijd waarin we opnieuw onze relatie met God mogen verdiepen. Niet altijd makkelijk!
Toch ligt hier ook een mooie belofte: hoe meer we onszelf durven los te laten, hoe meer we ons aan God kunnen overgeven en we zijn aanwezigheid en liefde mogen ervaren.

Pasen is uiteindelijk het doel van deze reis: de overwinning van het Licht op de duisternis, de verrijzenis van Jezus uit de dood. De Veertigdagentijd bereidt ons voor, om met Pasen deel te mogen uitmaken van Zijn nieuwe leven. Laten we deze tijd daarom benutten om als volgeling van Hem ons naar binnen te keren en tot een om-vorming te komen waarbij wij ons bewust worden wat er echt in ons leven toe doet en wij een stap dichter bij Hem en onze naasten komen.

Mogen wij zo met Pasen Zijn Licht en opstanding aan den lijve ervaren.

Saskia van Winden, pastoraal werkster