Doe mee met de Driedaagse van het geloof

In een reisverslag over een bezoek aan het Heilig Land uit de vierde eeuw na Chr. heeft een vrouwelijke pelgrim nauwkeurig aantekeningen gemaakt van de liturgievieringen die zij daar meemaakte. Zo ook van de viering van de Drie Dagen in de Goede week: van Witte Donderdag – Goede Vrijdag – Pasen. Zij beschrijft deze Drie Dagen als één doorlopende liturgieviering. Natuurlijk gaan de gelovigen ’s avonds terug naar hun eigen huis, maar de volgende dag komen zij opnieuw bij elkaar om de liturgie voort te zetten.
In principe is dat nog steeds de lijn van de viering van deze Drie Dagen. Het zijn de dagen, waarop de kern van ons geloof centraal staat: Jezus dood en de opstanding. De viering hiervan begint met de begroeting op de avond van Witte Donderdag en eindigt met de zegenbede en de wegzending aan het einde van de Paaswake. De Kerk volgt daarbij het spoor dat uitgezet werd in de viering van het Joodse Paasfeest: Uittocht – Doortocht – Intocht. De verhalen van het Joodse Paasfeest vormen dan ook een integraal onderdeel van de kerkelijke liturgie van de Drie Dagen. Je kan dus eigenlijk niet alleen Witte Donderdag vieren of enkel Pasen; en je kan niet voorbijgaan aan de verhalen van het Joodse Paasfeest. Alles grijpt in deze kerndagen ineen.

Een oproep om de ‘Drie Dagen van ons geloof’ (vanouds het Triduüm Sacrum) als één geheel te vieren is nauwelijks nodig; want dit spreekt haast vanzelf. Voorgangers, acoliet, lector en koorleden gaan ’s avonds wel terug naar huis, maar keren de volgende dag terug om de viering van dit geheim te vervolgen. Het zou een teken van het verstaan van dit geheim zijn, wanneer vele gelovigen de beweging van deze Drie Dagen van Jezus dood en opstanding zouden kunnen volgen. Net als die pelgrim in de vierde eeuw.

Ruud Visser, pastoor