De Cantorgroep is gestopt?

De Cantorgroep is gestopt. Ja. Dat is heel erg jammer. Want we hebben met veel plezier en overgave onze medewerking verleend aan de liturgische vieringen in de Bernarduskerk. En die kerk wordt binnenkort aan de eredienst onttrokken. Zingen verbindt mensen met elkaar. En zeker als je dat met overtuiging doet. Wie en wat is de Cantorgroep? Even wat terug in de tijd. In 1977 is Het Anker in gebruik genomen als kerkgelegenheid voor de gefuseerde parochies H. Michael en H. Bernardus. Voor die gelegenheid is het Parochiekoor opgericht. Ruim 40 jaar later wordt Het Anker gesloten. Het Parochiekoor gaat verder. In de Bernarduskerk afwisselend, om de week, met het Bernarduskoor. Corona slaat toe. Twee jaar later zijn er te weinig koorleden over om weer verder te gaan. Het Parochiekoor wordt opgeheven. Maar enkele leden wilden graag blijven zingen en hun bijdrage leveren aan de vieringen. De Cantorgroep wordt opgericht. En zo kunnen we doorgaan met onze passie: een muzikale bijdrage leveren aan de vieringen, zodat elke viering een feestelijke viering wordt en de aanwezigen zich betrokken voelen. Dat doet ons heel erg goed. Tot aan de dag van vandaag. Zondag 21 april 2024 is daar een eind aan gekomen. We zongen liederen die we graag zingen en die mooie teksten hebben met een boodschap. We gaan dat missen.
Maar, we hebben mooie herinneringen opgedaan. En al dat moois is tot stand gekomen dankzij de medewerking van anderen. Kosters, lektoren, allen die meewerkten aan de vieringen. Ook de vrijwilligers die er telkens weer voor gezorgd hebben dat de kerk beschikbaar was. Dat maakte het behaaglijk om met plezier te mogen en te kunnen zingen. Heel veel dank daarvoor. En vooral ook dank aan de mensen die telkens weer in de kerk kwamen en met ons meegezongen hebben. Geweldig!
En nu verder? We weten het nog niet. De jaren gaan tellen. Maar onze ambitie blijft. Want zingen is gezond, gezellig en doet wat met je. Wie weet ontstaat er zo weer iets moois.
Want: “Er zijn van die mensen die schitteren in het duister, ze schenken als sterren hun boodschap vol luister”. Dat is de eerste regel van één van onze mooiste liederen. Wie weet wat er nog komt.

Hans van Meegen en Jeanne van der Meer