Geluid van de stilte (Sound of silence)
Tegen het einde van de viering, waarin de Bernarduskerk officieel aan de eredienst werd onttrokken, werd het lied ‘The sound of silence’ gespeeld. Hoe passend was dit lied, want hoewel er muziek klonk, werd de ‘stilte’ ervaren van het moment van afscheid nemen van het kerkgebouw als een plek van kerkelijk samenkomen. Als de muren zouden kunnen spreken, zouden ze vertellen over al die mooie momenten waarin het geloof de kerkgangers nabij was. Van vreugde (zoals bij een doop) tot verdriet (als een uitvaart). Voortaan zal de stilte hiervan nog getuigen. Het geluid van de stilte kan het hart raken in die zin.
Deze stilte zal voor velen van ons mensen herkenbaar zijn toen zij hun dierbare(n) moesten loslaten. Wat kan de liefde dan pijn doen en de stilte oorverdovend zijn. Na verloop van tijd zal het geluid van de stilte echter ook gelukkig veranderen.
Vormsel 2024
Op zaterdag 15 juni was het dan eindelijk zo ver. Mgr. Van de Hende kwam het vormsel toedienen. Na weken met elkaar opgetrokken te hebben, de Vuurdoop en de blauwe zusters bezocht te hebben waren ze er klaar voor. Een tiental jaar geleden door hun ouders naar de kerk gebracht om gedoopt te worden en nu zelf op eigen benen met hun ouders naar voren gekomen. Met vertrouwen en ieder op zijn en haar eigen manier ronden de vormelingen de kennismaking met de Drie-ene God af. Nu gaan de vormelingen hun eigen weg op met God. Gesterkt door de heilige Geest zullen zij hopelijk hun gelovige weg mogen verdiepen. We mogen als geloofsgemeenschap blij zijn dat deze jongeren die weg opgaan. We wensen hen dan ook een gezegende toekomst toe! Moge de Heer voltooien wat Hij in hen begonnen is.
Er was dit jaar ook een volwassene, die gevormd werd.
De felicitaties aan: Roos de Breuker, Lucas van der Wal, Jasper van Schie, Tessa Droogh, Aleksandra Zielinska, Rik Vrijenhoek, Kasper Hogenboom, Jochem Wiering, Julia Ponsioen, Carlijn Ederveen, Vienna Boer en Ritchie Davelaar.
Bernarduskerk onttrokken aan de eredienst…en nu?
Als we een viering beginnen wordt er gezegd dat we er als (gelovige) gemeenschap samengekomen zijn met God in ons midden. Zo mogen we God ervaren, die met ons mee optrekt in het leven van de wieg tot het graf. In de Bernarduskerk hebben generaties dan ook met elkaar én God het leven gedeeld. Natuurlijk doet dat dan pijn en maakt het ons verdrietig, als we er als gelovige gemeenschap daar niet meer samenkomen. Dat betekent het immers als een kerk onttrokken wordt aan de eredienst. Wij trekken als gelovige gemeenschap weg uit deze kerk en gaan met Christus verder op weg in ons bestaan om op een andere plek weer samen te komen rondom Hem. Gelukkig hebben we in onze parochie nog 3 andere plekken op dit moment.
Nu we dus als gelovige gemeenschap weg zijn getrokken, waar moeten we dan dopen? Kunnen we nog afscheid nemen van onze dierbare overledenen vanuit het kerkgebouw de Scheepjeskerk? Kan er echt niet meer getrouwd worden in de kerk, omdat de kerk zo mooi is van binnen en buiten? Zo zijn er nog vele andere (liturgische) vragen. Met begrip en oprechte pijn in het hart moeten we helaas op deze vragen ‘nee’ zeggen.
In aanloop naar de Actie KerkBalans (AKB) van 2025
Zoals eerder beloofd wordt nu een financieel overzicht van de kosten en de inkomsten van de parochie gepresenteerd. De financiële commissie heeft de gegevens verzameld en het is de bedoeling dat de resultaten u ervan overtuigen dat uw bijdrage aan de kerk via de AKB bijv. dringend nodig is. De resultaten worden in een cirkelvorm gepresenteerd. Door de jaren heen zijn de verdeling van de inkomsten en de kosten over de verschillende posten niet veel verschillend met de resultaten van nu. Natuurlijk zijn er van jaar tot jaar wel verschillen te zien, maar in ronde cijfers is het beeld al een aantal jaren hetzelfde. Er is sprake van een voortdurend tekort in de ingaven om de uitgaven te dekken. Aan de plaatjes is te zien dat een heel groot deel van het tekort kan worden opgevangen door het gebruik van energie tot een minimum te beperken. Daarom aan de ene kant: Jassen aan in de kerk en in de pastorie, en aan de andere kant een extra financiële bijdrage aan de kerk.
Namens de AKB John Souverijn
Rond de kerk
Nu er in de Bernarduskerk op 2 juni voor het laatst een viering was, wordt toch alles anders. Voor wie er niet was of er nog weinig over gehoord heeft: het was een mooie, indrukwekkende viering, maar ook een viering met emoties en verdriet en dat is goed, want het is toch een rouwproces, waar we met elkaar inzitten. Rouw en verdriet kosten tijd en het is soms hard werken om weer verder te kunnen. Maar je moet ook vertrouwen hebben en doorzettingsvermogen! De kerk is aan de eredienst onttrokken, maar de geloofs-gemeenschap Michael en Bernardus is niet van de kaart geveegd en we moeten proberen elkaar niet uit het oog te verliezen. Iedereen moet nog een beetje zijn of haar weg vinden voor de zondagsviering en daar zijn in de parochie diverse mogelijkheden voor. Als u niet te ver weg wilt, is de vrijdag om half 10 in de Herbergier misschien een goed alternatief. Er komen bijna alleen mensen van buiten de Herbergier en na afloop is er gelegenheid om koffie of thee met elkaar te drinken.
0172-475975.